در علوم کامپیوتر، ماکرو (macro) که مخفف macroinstruction است، یک الگوی قابل برنامه‌ریزی‌ست که دنباله‌ای از ورودی‌های مشخص را به دنباله‌ای از خروجی‌های از پیش‌مشخص تبدیل می‌کند.

ماکروها میتوانند با انجام توالی از کارهای پیچیده مثل حرکات ماوس، فشرده‌شدن کلیدهای کیبرد، فرمان‌های مختلف یا سایر ورودی‌ها، انجام وظایف تکرارشونده را راحت‌تر کنند.

در برنامه‌نویسی، ماکرو ابزاری است که اجازه‌ی استفاده‌ی مجدد از کد را به توسعه‌دهنده می‌دهد. برای مثال در زبان برنامه‌نویسی سی، مثال زیر یک ماکروی ساده است که کار مربع کردن را انجام می‌دهد.

#define square(x) ((x) * (x))

بعد از تعریف ماکرو، میتوان درون برنامه از آن استفاده کرده و مربع اعداد را محاسبه کرد. قبل از کامپایل، این کد پیش‌پردازش (Preprocess) شده و هر جایی که از این ماکرو استفاده شده باشد، معادل تعریف‌شده‌ی آن قرار می‌گیرد.

لازم به ذکر است که ماکرو با تابع (function) متفاوت است. یک تابع به دستورات مشخص و محاسبات بیشتر نیاز دارد تا به صورت امن، پارامترها را دریافت و خروجی را بازگرداند.

ماکرو، راهی برای استفاده‌ی مجدد از خطوط تکرار‌شونده‌ در کد است.