به چهارمین قسمت از مجموعه ی آموزش زبان سی خوش اومدید.اگه هنوز قسمت سوم رو نخوندید،اینجا رو کلیک کنید.

خب دوستان ما در این جلسه راجع به انواع عملگرها و همچنین مفهوم عملوند بحث میکنیم . پس این قسمت رو از دست ندید.

تعریف عملگر (operator) به طور کلی اینه که : کاراکتر یا کاراکترهایی خاص که اعمال به خصوصی رو انجام میدن.

و به چیزی که این اعمال روی اونها انجام میشه میگن عملوند(operand).

اینم بد نیست که بدونید اصطلاحا اگه یک عملگر ، دو تا عملوند داشته باشه بهش میگن عملگر باینری (دو تایی) و اگه یک عملوند داشته باشه بهش میگن عملگر یکانی.

4 نوع عملگر در زبان برنامه نویسی سی داریم که به بررسی اونها میپردازیم : 

 

1.عملگرهای محاسباتی :  

کار با اونها بسیار راحته و اکثر اونها رو میشناسین و در ریاضیات باهاشون کار کردین.با یک تصویر کار رو پیش میبریم : 

 

 

 

خب 4 تا عمل اصلی ریاضی که بحثی روش نداریم.عملگر % که اصطلاحا remainder بهش میگن باقیمانده تقسیم دو عملوند رو برمیگردونه.مثال میزنم که متوجه بشید : 

15 % 4  = 3

خب عملگر ++ که اسم زبان برنامه نویسی ++C هم با مفهوم اون ساخته شده (اگه قسمت شد ، این زبان که نسخه ی پیشرفته تره زبان سی هست رو هم در صورت استقبال کاربران آموزش خواهم داد) یک واحد به عملوندش اضافه میکنه و نتیجه رو در خود عملوند ذخیره میکنه.اگه دقت کنید ، پلاس پلاس در واقع میشه : 1+C=C (سی در اینجا یک متغیر فرضی بود و یه جورایی سی پلاس پلاس :) ) 

عملگر -- هم دقیقا مشابه قبلی فقط به جای اضافه کردن ، کم میکنه.

فقط یه نکته رو دقت کنید.این دو عملگر ، عملگرهای یکانی هستن یعنی فقط یک عملوند دارن و همونطور که در تصویر مشخصه به 2 صورت قابل استفاده هستن.یکی قبل از عملوند و دیگری بعد از اون.این تفاوت وقتی عبارت فقط شامل همین یک جمله باشه فرقی نخواهد کرد ولی اگه در یک عبارت محاسباتی باشه روی نتیجه ی کار تاثیر میذاره که با یک مثال توضیح میدم :

 

int  y=5 , x=7 , z=10 ; 

y = x++ ;

z = ++x ;

printf("x = %d\ny = %d\nz = %d",x,y,z) ;

 

کل کد برنامه رو ننوشتم.فقط قسمتی که نیاز داریم رو نوشتم بقیه ش رو خودتون دیگه بلدین.

در اینجا مقدار x وقتی روی صفحه چاپ بشه ، همونطور که انتظار میره 9 خواهد بود چون دو بار یک واحد بهش اضافه کردیم.اما مقدار y برابر 7 هست چون قبل از اینکه یک واحد به x اضافه بشه مقدارش رو ریختیم درون ظرف y . مقدار z دیگه مشخصه ، میشه 8 . درسته ؟ نه!! :) اینجا یک واحد به x اضافه میشه و بعد مقدارش داخل ظرف z قرار میگیره. مقدار x برابر 8 بود، یکی بهش اضافه میشه و 9 به عنوان مقدار z چاپ خواهد شد.امیدوارم کامل متوجه شده باشید.

 

2.عملگرهای رابطه ای : 

این نوع عملگرها از اهمیت بالایی در بخش ساختار های تکرار و تصمیم دارند.این عملگرها نتیجه شون یا درسته یا غلط . جلوتر بیشتر توضیح میدم. عکس پایین رو ببینید.

 

 

باز هم با اکثر اینها در ریاضیات آشنا هستید ، فقط به عملگر نامساوی بودن دقت کنید . همچنین حواستون باشه هروقت علامت تساوی وجود داره ، سمت راست قرار میگیره.

 

3.عملگرهای منطقی : 

از این عملگرها هم معمولا برای ایجاد یک عبارت منطقی که نتیجه ش یا TRUE هست و یا FALSE استفاده میشه (برای کسانی که بیشتر میدونن ، در واقع خروجیش نوع داده ی boolean هست ) و در شرط ها و حلقه ها کاربرد زیادی داره.

 

 

4.عملگرهای بیتی : 

یکی از امکانات قدرتمند زبان سی ، امکان استفاده از سخت افزار به صورت مستقیم هست به همین دلیل اصطلاحا به این زبان یک زبان سطح میانی میگن چون هم دستوراتش به زبان انسان نزدیکه و هم مانند زبانی مثل اسمبلی میتونه با بیت های اطلاعاتی کار بکنه.در اینجا خیلی به بررسی این عملگرها نمیپردازیم چون کاربرد زیادی در سطح مقدماتی ندارن. فقط برای کسانیکه میخوان بیشتر بدونن پیشنهاد میکنم با مبناها - باینری - دسیمال - هگزادسیمال - اساس کار کامپیوتر و واحدهای حافظه رم آشنا بشن.با عکس زیر این عملگرها رو بررسی میکنیم : 

 

 

خب دوستان،در کنار 4 نوع عملگر اصلی که بیان شد یک سری عملگر های دیگه بهشون عملگرهای ترکیبی میگن وجود دارن که بهتره با اونها هم آشنا بشید.

 

 

همونطور که میبینید حجم کد با استفاده از این عملگرها کمتر میشه.

 

به پایان قسمت چهارم رسیدیم.امیدوارم این قسمت هم براتون مفید بوده باشه.

بدرود.