اگر با آرایه ها در زبان های برنامه نویسی سی،‌ سی شارپ و یا جاوا آشنا باشید میدانید که آرایه مجموعه ای از داده های هم نوع است که برای دسترسی به هر عنصر آرایه اساسا از اندیس استفاده میشود. این اندیس از ۰ شروع شده و تا یک مقدار کمتر از تعداد داده ها را دربر میگیرد.

همچنین اگر با زبان پی اچ پی آشنا باشید میدانید که نوع دیگری از آرایه ها وجود دارد تحت عنوان Associative Array که در آن برای دسترسی به هر عنصر آرایه از یک کلید (Key) استفاده میکنیم و اندیسی در کار نیست.

حال با این مقدمه به سراغ دیکشنری در زبان برنامه نویسی پایتون میرویم. ما در زندگی روزمره با دیکشنری ها آشنا هستیم.معروف ترین آنها دیکشنری زبان های طبیعی مانند انگلیسی و فرانسوی هستند. در این دیکشنری ها تعداد زیادی کلمه به همراه معنی شان وجود دارد.

در برنامه نویسی نیز دیکشنری مفهومی مشابه دارد. دیکشنری مجموعه ای از داده هاست که توسط Key و Value مشخص میشوند. اگر بخواهیم با مثال دیکشنری انگلیسی مطابقت ایجاد کنیم، Key همان کلمه و Value معنای کلمه است.

در پایتون، یک دیکشنری در داخل {} تعریف میشود. کلید (Key) و مقدار (Value) را با استفاده از :‌ از هم جدا میکنیم و جفت های کلید مقدار را با استفاده از , از هم متمایز میکنیم.

مثال : 

برای دسترسی به عناصر یک دیکشنری باید از کلید آن عنصر استفاده کرد: 

همچنین برای تغییر و به روز رسانی هر یک از فیلد های اطلاعاتی کافی است عملیات انتساب را اضافه کنید :‌